Paseo Nocturno
I
Houbo unha explosión urbana
A soidade pegouse extremadamente
á feliz idea dun cambio interior.
Escoitanse ao lonxe
motores oxidados
a grandes velocidades.
As mulleres pasean na noite
cos seus mellores vestidos de follar...
¿podese dicir aquí follar?
Non sei do seu significado
pero sei da súa utilidade.
Un lobo matando
amando a unha muller
entre música oxidada.
Non meto a man aí
non sei o que vou atopar
e sigo camiñando
pola estrada violenta da imaxinación
e entérroche,
entérroche
ben fondo.
II
Óxido e tráfico
fluido
na avenida.
Un neno dispara contra o parabrisas
dos automóbiles.
UNHA POLÍTICA URBANÍSTICA PARA UN NENO
Tal vez
mañá ao mencer
poda regalarche esa palabra
que escorre entre as miñas mans
todas as noites.
III
Imaxinas
os ruídos
e os silencios
mal colocados
na nosa casa
ente as persianas...
É A NOSA VIDA
espertar e voltar a durmir
3 comentarios:
uns poemas que me encantan. regálenos un libro sr. hank.
Aupa!
Que envidia le tengo de su escritura
Publicar un comentario