Brindis
Semella un soño... pero non o é. Todo o contrario. É certo. Con sorte, hoxe ou mañá, este porco cabrón fillo dunha puta da fotografía abandonará este maldito planeta. Dun ataque ao corazón segundo din. É unha mágoa... debería morrer de algo moito máis doloroso: Deberian chimpalo dun avión en pleno voo... ou deberían meterlle Polonio (hoxe en día moi de moda) para que morrera lentamente.
Ocórrenseme moitas maneiras nas que este cabrón debería morrer, pero deberían poder decidilas os familiares e amigos dos milleiros de homes e mulleres que Mr. Pinochet torturou ata a morte.
Se algún médico ou enfermeira que traballe no hospital onde está ese porco, recoméndolle que vexa un film titulado Saw onde hai un par de torturas dolorosas e incribles que lle podian aplicar ao case defunto, se non da morrido.
É unha idea.
Cando chegue o día, encherei unha copa, porei a canción dos Enemigos... e a brindar.
4 comentarios:
es una pena que muera de muerte natural...
CIANURO POR COMPASIÓN...morir de un ataque al corazón, sin tenerlo.La naturaleza es sabia y la vida,una paradoja. Saludo!
O peor de todo e que desta vida non se levan o que merecen, o mellor é que se van en breve.
Cando lle chegue a hora a Pinochet non lle digades nada a Manueliño non vaia a ser que se vaia tamen co disgusto. Os vellos poñense mal cando lles morre un amigo da quinta.
¡a por eles que son poucos e dan Noxo!
bueno... eso de que son poucos non o pensei moito tempo, pero o de que dan noxo teñoo ben pensado
non che fies, non che fies... moitas veces deronlle a extremaución e ainda anda por aí reivindicando asasinatos. Non che fies... faime caso. "Yerba mala nunca muere"
Publicar un comentario