Un Luns Diferente Parte III... e fin

Xa para rematar co tema da riada (agardando que asi sexa, pois aquí hoxe chove da ostia) unha última reflexión.
Cando hai unha desgracia (do tipo que sexa: riadas, terremotos, incendios) hai xente que perde todas as posesións que ten; pero tamén é certo que hai outra xente que se beneficia (e moito) "gracias a esas desgracias". Dende o luns, en "The Hell" hai un desfile de grúas cargando coches cara os talleres; Empresas de limpeza privadas andan todo o día dun lado para o outro sen descanso. Outras empresas de montaxe de comercios, fan o seu agosto neste Outubro pasado por auga. Un sorriso no seu rostro lembranos que van pasar un Nadal moito máis agradable que o noso. Que así sexa.
Como na natureza, unha especie ten que ser sacrificada para que outra viva. Isto é o mesmo; nós somos os ñus e eles os cocodrilos.

Hoxe vin ao Presi Touriño paseando baixo a choiva por diante do bar onde adoito tomar café. Esta máis calvo que Dios... A televisión dende logo fai marabillas. A próxima vez deberían facerlle un plano cenital e veríades que cabeza máis despexada ten.
Non teño moi claro a que veu. Supoño que a prometer moito e quitar unhas boas fotos. A mercar votos a cambio de grandes axudas. Como dixen antes, nas desgracias hai sempre alguén que obtén beneficios. Este cocodrilo calvo non vai ser o que rompa a regra.

Fin da riada