A Fin dos Días (Road Movie)
Para Noe... sempre
Ás veces
moitos quilómetros
convertéronse
en gramos de amor
no centro do inverno
a neve
que entrou lenta
pola fiestra
rematou por unir os nosos corpos
nun xuramento invernal..
xuntos ata a fin das estradas... das malditas estradas
despois
baixo as mantas
fixestes o que mellor sabías facer...
de cenicienta proletaria para min
como nunha película de estrada
como nunha road movie...
... mesmamente así.
13 comentarios:
Moi lindo.Tiven esa vivencia durante dous anos agora xa non temos kilómetros que nos separen...
Un beijo.
:)
Gustoume muito o poema, e a carta a Papá Noel...e todo o que lin.
Bicos.
Carmiña
Qué bonito es el amor bla bla bla.
Y no menos bonita esta dedicatoria, sexo implícito mediante.
Bravo
Mergullome nas túas palabras e deixo que me envolvan.
O resto contocho despois.
Gracias.
da gustito ver que todavía hay gente viva en el universo...
... Love is in the air ...
Ola, facía algún tempo que non entraba pero vexo que o teu blog segue a progresar. Encántame o poema pero a carta a Papa Noel e aínda mellor.
Feliz ano e que perdure o amor.
Unha aperta.
cuando vas a postear algo nuevo??
una maravilla de la semana para comenzar el año con buen pie o algo que hable de morirse todo el mundo...
d.
moi lindo poema sr. hank.pero concordo con rubín en que debería comezar o ano cun novo post. sorpréndamos.
un bico
I read over your blog, and i found it inquisitive, you may find My Blog interesting. My blog is just about my day to day life, as a park ranger. So please Click Here To Read My Blog
http://www.juicyfruiter.blogspot.com
Todos, menos o fruteiro shawkline ese, queremos ver algo novo teu!!
Un poema moi fermoso, hay que poñer fin a ese kilometros
Bicos :*
ela tivo que marchar para casa e el que levarche o zapato (que pode ser na versión posmoderna...?? un iPod!!), por iso os quilómetros, para que se faga o conto. que bonito!!
Publicar un comentario