11 enero 2007

Xaneiro e todo o que ven despois


Estiven ocupado. Estiven deprimido. Estiven de festa. Estiven a disgusto. Estiven recitando. Estiven emborrachándome. Estiven fumando. Estiven enterrando. Estiven e non estiven.
Agora, case parafraseando aquel disco dos Counting Crows, chega Xaneiro e todo o que ven despois. Non teño expectativas. Non teño ilusións. Non teño cartos. Non teño medo. Non teño fame. Non teño amigos (preto). Non teño. Non teño e non che teño. Botareiche en falta cada día, cada hora, cada minuto, cada segundo que pase dende aquí ata a fin.
Saúde, república, morte aos fillos de puta, escopetas á rúa, zombies aos centros comerciais, sangue á Casa Branca e feliz ano a todos.

11 comentarios:

Danny Raatzke dijo...

Igualmente Suso, feliz ano!!

Raposo dijo...

Totalmente de acordo co derradeiro
parágrafo. Eu tamén o asino

TXARI dijo...

eu feliçitareicho aló polo vran que queda máis cálido e amáis, que caralho, pola primavera e polo vran é cando coméça e naçe todo, nom é?

mariademallou dijo...

unha aperta que cruce os fíos de cobre.que che abrigue ata que todo pase.
;)

Micas dijo...

Se me permites, subscrevo as tuas palavras na integra.
Bom Ano e unha aperta

Mr Tichborne dijo...

tendo iso que botas en falta, telo todo

Marinha de Allegue dijo...

Guau contundente post!!!.

Unha aperta grande grande e chea de todo o que che falte.
;)

X dijo...

Boto de menos vir por aquí, a verte porque non tes o que eu si teño.

mariademallou dijo...

suso...volve. estrñao saber de vostede.

Ra dijo...

Ese es mi Suso!

Anónimo dijo...

a túa depresión soa sempre tan bonita que sempre alegras a alguén
Feliz ano desde santiago