28 diciembre 2005

A Fin dos Días (Road Movie)

Para Noe... sempre


Ás veces
moitos quilómetros
convertéronse
en gramos de amor
no centro do inverno


a neve
que entrou lenta
pola fiestra
rematou por unir os nosos corpos
nun xuramento invernal..
xuntos ata a fin das estradas... das malditas estradas


despois
baixo as mantas
fixestes o que mellor sabías facer...
de cenicienta proletaria para min


como nunha película de estrada
como nunha road movie...
... mesmamente así.

5 comentarios:

Marinha de Allegue dijo...

Moi lindo.Tiven esa vivencia durante dous anos agora xa non temos kilómetros que nos separen...
Un beijo.
:)

Bandini dijo...

da gustito ver que todavía hay gente viva en el universo...

Scanix O Celta dijo...

... Love is in the air ...

mariademallou dijo...

moi lindo poema sr. hank.pero concordo con rubín en que debería comezar o ano cun novo post. sorpréndamos.
un bico

Mr Tichborne dijo...

Todos, menos o fruteiro shawkline ese, queremos ver algo novo teu!!