23 mayo 2005

Amanecer En Pachifood


Ao final o sábado non rematou tan mal como eu pensaba. Gracias a que ao final os tres de sempre fixeron a súa aparición a última hora e a noite acabou por convertirse nun auténtico maratón de vicios. Gracias
Por outra banda El final del Cocodrilo regaloume ese pedazo de disco que hai anos, noutra cidade deprimente, acompañaba a miña lenta letanía ata o ocaso. Gracias de novo.
E para rematar, o meu traficante de dvds, vendeume por un módico precio, unha xoia cinematográfica, que como non, vos recomendo enfervorecidamente.

De aquí a mil sábados interminables onde o sol saía de novo nas miñas costas.
E que todos o vexamos.

2 comentarios:

mariademallou dijo...

tampouco eu atopei as pelisrecordarás os petits comites cando o escoites?

From Hell dijo...

pois non sei que decirvos. A min díxome avogado que había, e de feito ángel dixo que el tamén o escoitara.
Alégrome que che gustara o maquinista, é unha boa peli.